زِرواره

زمستان ۸۴

 چه آسوووون میشی گریون بیا اشکامو پاک کن

دلم خیلی گرفته بیا غمهامو خاک کن

.

.

.

تابستان ۹۴

من یه موجم تو یه ساحل که رو شنهات میشکنم دل

بی تو هیچم بی تو پوچم بی تو بی مقصد کوچم

زمستان ۸۴

اولین و آخرین باری که ترانه مشترک حمیرا و فرخزاد را شنیدم.

.

.

.

دقیقا امروز

اولین باری که مصداقی و خودجوش این ترانه را به یاد آوردم.

قاعدتا این ده سال فرصت خوبی بود برای پیدا کردن مُثُلش.

هاااااهااااااهااااااا

مستم.

از همان مستی ها که با بد..... چایی خوردیم و روی آب خندیدیم.