سفر

بردمش سر معلم

رفت تهران

از معلم عین مادرمرده ها زار زدم تا الان که لش کرده ام وسط تخت

روزگار غریبی است نازنین

عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

چون اگر نهان نکنی و متجلی بهش بدهی به مذاقش نمی آید