از اول

هم اشتیاق چندانی نداشتم رشت زندگی کنم.خب دلتنگی طبیعیه ولی بعد سالها زندگی تو ارومیه و تهران ، ترجیح میدم خونواده رو دورادور دوست داشته باشم.

از دیشب که خبر رسید احتمالا برای ادامه زندگی میایم رشت ،معادلات منطقی من بهم خورده و عصب مصب میزنم