الان نگاه کردم که از آخرین پست، حدود یک ماه می گذره و باید اعتراف کنم میتونم معنی سرعت نور رو بفهمم یعنی چی. یک ماه طوفانی و سریع و بی وقفه (چه به لحاظ کاری و چه به لحاظ امورات زندگی شخصی) با کلی اتفاق که ماحصلش امروز شد معامله نهایی یه باغ کوچولو نزدیک محل سکونتمون. یاد آهنگ رضا صادقی افتادم که می گفت وایسا دنیا، میخوام پیاده شم. و باز با درایت متین، تونستیم یه گام دیگه پیش بریم و مثل همیشه مدیون همه خوبی هاش و توجهاتش هستم. همیشه بهش میگم من کار میکنم و پول در میارم و تو باعث میشی این پول به یه چیزی بهتر تبدیل بشه. امروز ظهر بعد از انجام تشریفا قانونی، دیگه خیالمون راحت شد و یه ناهار دو نفر توی یه رستوران زدیم و اومدیم خونه. هدف بعدی من، آزمون کارشناس رسمی دادگستری هست که 20 شهریور برگزار میشه. کرونا و وقایع لبنان و گلستان اتفاقات هر روزه مملکت و روزمره دنیا هم که آدم رو از رمق انداخته. خدا میدونه چه جوری خودمون رو هل میدیم به جلو. به امیدی که هر لحظه فروغش کمتر میشه زندگی می کنیم. بارها تا سرحد خاموشی میره، ولی باز نذاشتیم خاموش باشه. امیدوارم فروغ امید همه انسان ها جاویدان روشن بمونه. چنین باد.
- ۰ نظر
- ۲۵ مرداد ۹۹ ، ۲۰:۴۷