زِیدَر
اولین بار این کلمه رو وقتی که مشغول گوش دادن به خوانش کتاب "تاریخ جهانگشای جوینی" با صدای استاد مهدی سیدی بودم شنیدم. داستان هم این طور بود که در میانه‌ی کتاب، حرف کتاب دیگری به میان اومد با نام "نفثه المصدور" که نویسنده اش "شهاب الدین زیدری نسوی" هست.
"نسوی" اشاره به کسی داره که اهل شهر قدیمی "نسا" (پایتخت اشکانیان و در ترکمنستان امروزی). "زیدر" هم نام منطقه ای در اون حوالی بوده.
زمان گذشت تا اینکه روز پنجشنبه ۲۴ مهر که برای ماموریت کاری به میامی رفته بودیم، متوجه شدم اسم یکی از فیدرهای خروجی عوض شده و اسمش شده "زیدر". سریع به یاد شهاب الدین زیدری نسوی و کتابش افتادم. از همکاران پرسیدم و گفتند نام منطقه ای در اون حوالی هست. این همه رو گفتم و نوشتم تا بگم "نام ها" با گذشت زمان و تاریخ، باقی میمونند. شاید معنی و علت نامگذاریشون فراموش بشه، اما کلمات و اسامی میمونند و یادگاری هستند از اطلاعاتی راجع به دوره زمانی و محدوده مکانی خاصی در تاریخ.
