چیپس

تمام شد

 

اولین باره عکس گذاشتم. جالب بود

نمیدونم طبیعیه یا نه

ولی وقتی دراز میکشم و باد خنک میپیچه روی بدنم و بالشم در بهترین ارتفاع و مهمتر از همه بالش لای زانوهام دقیق فیکس میشه و فقراتم آروم میگیره قبل خواب

اساسی ترین سوال میاد به ذهنم: 

طبیعیه که من هر لحظه به فکر ز   ‌ن    ، د   ااا   نیان سیا  ،    سی باشم؟ 

به نظافتشون و غذاشون ، به ایده هایی که براش دارن زجر میکشن، به حقایقی که میگن و ش،لاق میخورن فکر میکنم

چندتاشون امروز با کابل.......

چندتاشون انفرا،دی

بعد بلند شدم و وحید رو بیدار کردم گفتم آقا طبیعیه؟  گفت : نشاید که نامت نهند آدمی.

الان هم یه ربع به چهار نشستم چیپس و ماست و هلو میخورم

متین مینویسه

حالا که در آستانه ۳۸ سالگی دونه دونه روزها میگذره

وحید

دوستت دارم پسر

نه بویایی دارم، نه چشایی

این بیماری کرونا هم عوارض عجیب و غریب و مختص خودشو داره. من امروز برای اولین بار بعد از بیماری، رفتم سر کار و اصلا نفهمیدم چه طور گذشت. در وضعیتی هستم که حس بویایی و حس چشایی کلا تعطیل شده و یه حس افسردگی سنگین بهم هجوم آورده. منی که از کمترین لحظات، یه کاری انجام می دادم، حس هیچ کاری رو ندارم. عصر رفتم مطب دکتر و استعلاجی رو تایید کردم. امروز هم تولد متین بود. تمام. 

بالاخره ما هم کرونا گرفتیم

امروز جواب تست کرونایی که شنبه داده بودم، اومد و نتیجه مثبت بود. پنجشنبه متین رو از ایستگاه راه آهن آوردم و حالش اصلا خوب نبود، خصوصا تب وحشتناکی داشت. جمعه شب تا صبح خوابم نبرد، لحظاتی هم که خوابم میبرد، یه خواب خاصی می دیدم که موضوعش جمع کردن وسایل سفر بود. از شنبه هم اداره نرفتم و فردا و پس فردا هم نمیرم و روز شنبه آینده باید برم. 

نکته دیگه اینکه آدم یه لحظه فکر میکنه حالش خوبه، بعد چند ساعت بعد آدم میره توی همون حالت مریضی. این چند روز به بدترین وضع ممکن گذشته، تا بعدش چی پیش بیاد.