امروز توی اداره، تنها بودم. وسطای روز یاد تصویر روی جلد کتاب نان و شراب افتادم. خیلی مشتاق بودم بدونم این نقاشی متعلق به کیه. از روی ظاهرش گفتم برای سبک کوبیسم باشه. پس به سراغ نقاشی های پیکاسو رفتم. خیلی جستجو کردم ولی چیزی پیدا نکردم. چشمم میون این همه تصویر، به تابلوی گرنیکا افتاد. بازش کردم که دقیق تر نگاهش کنم و دیدم وسط تصویر، یه چراغ هست که عین لوگوی نشر کارنامه است. برای اینکه مطمئن بشم، نشر کارنامه رو گوگل کردم و دیدم خود خودشه و معلوم شد مدیر نشر کارنامه که مرحوم محمد زهرایی بوده، احتمالا تحت تاثیر تابلوی گرنیکای پیکاسو، لوگوی نشر خودش رو از اون دست و چراغ انتخاب کرده. دنبال چی رفته بودم و به چی رسیدم. یاد این شعر محمدتقی بهار افتادم:
نشد گنج پیدا، ولی رنجشان چنان چون پدر گفت، شد گنجشان
