وحید

آن ستاره پرفروغ آسمان قلبم

آن مه وار  یکه نشین تاریکخانه ی جانم

آن دلبرکم چیزی بگوی  بی بدیلم

آن یگانه سینه ستبر پشوانه ام

آن .

.

.

.

.

عین حی....نا پشت کرد خوابید.

من واقعا این چیزا واسم مهمه.