پرسپولیس

امروز سر کار بود که فهمیدم پرسپولیس توی جام باشگاههای آسیا بازی داره و اگه ببره میره نیمه نهایی. امروز بعد از کار بسیار طولانی و البته دلنشین و البته در آخر جانفرسا روی میترهای ION اومدم خونه و سبزی پلو و ماهی رو زدم به بدن و رفتم برای خواب. حدود دو ساعتی خوابیدم تا اینکه با صدای بابا و متین که توی خونه حرف میزدند از خواب بیدار شدم. ساعت 19:45 هم نشستم به دیدن فوتبال. بازی عالی شروع شد و دقیقه 5 جلو افتادیم که سوتی کمال کامیابی نیا باعث شد دقیقه 11 اخراج بشه و من فاتحه بازی رو بخونم. 

اما انقدر بچه ها خوب بازی کردند که بالاخره مزد زحماتشون رو گرفتن و 3-1 در نهایت ناباوری برنده شدند. چقدر من داد زدم. رفتم پایین به پدر تبریک بگم (مارشال هم از پرسپولیسی های تیر و دو آتیشه هستند از رژیم سابق تا الان) که دیدم داداشم پاهاشو دراز کرده و روی پاهاش کرم و خمیردندون مالیده و بعد فهمیدم بعد گل دوم پرسپولیس که رفته خوشحالی کنه، چای داغ رو ریخته روی پاهاش.

انقدر به دلم نشست این بازی و انقدر بچه ها خوب دویدن که مجبور شدم توی اینستا هم پست بذارم و عمق ارادت قلبی و خاکساری و جان نثاری خود رو به این سلسله فوتبالی عرض کنم.

متین که نبود فقط یادمه که یه روز تاریخ بیهقی خوندم و دیروز و امروز روزی 5 صفحه خوندم و چند روز دیگه به امید خدا باقیمانده مجلد 5 تموم میشه. هر چی از این کتاب بگم کم گفتم، به متین گفتم که از شاهنامه و هر کتاب دیگه ای بیشتر دوستش دارم. به n دلیل که جای بحث نیست.

همه چی خوبه و فردا ساعت 6:30 راهی جلسه تحلیل حوادث منطقه شرق هستیم.

در پایان:

پرسپولیس زلزله     محبوب هر چی دله

پرسپولیس سرور استقلاله (جالبه بگم که متین استقلالیه!)

و ............................... (این مشکل اخلاقی و منشوری و منکراتی داشت و نتونستم بنویسمش، خودتون از این مجمل بخوانید حدیث مفصل را!!!!!)