و ما همچنان از اینترنت محرومیم
دوشنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۸، ۱۰:۳۴ ب.ظ
در قرن 21 و زندگی همه مختل شده. ما واقعا در حال اضمحلال هستیم. بچه که بودم خدا رو شکر می کردم که زمان جباران مختلف تاریخ نبودیم، ولی انگار مثل همه چیز، پدیده ها در لباسی نو و در قالبی دیگه ظاهر میشن. مثل شکنجه، مثل تفتیش عقاید و ...
ما به خاطر اینکه نمی تونیم دو کلمه با هم حرف بزنیم، داریم نابود میشیم. همه مون شدیم یه مشت عقده ای که با کمترین تحریکی قابلیت نابود کردن خودمون و دیگران رو داریم. برای هممون متاسفم. هیچ کاری ها ازم برنمیاد، فقط میتونم اینجا به یادگار بنویسم که چه حالی داشتم در این روزهای بد.
اگر بفهمیم اشرار و داستان هاشون جهت گیری شده بوده چی؟
اینکه ... بنده می گن گفتن امشب قراره بیان اینجا، وسیله هاتون را جمع کنید، سندها و مدارک بفرستین فلان شعبه و شب اتفاق بیافته. چی می تونه آدم نتیجه بگیره؟
اینکه وقتی دارن دفتر پمپ بنزین آتش می زنن زنگ بزنن به اطلاعات و آتش نشانی و آنها بگن گفتن به ما کاری نکنیم چی؟
دلم پر بود گفتم اینجا بگم.
فکر می کنم اگر اعتراضی شکل می گرفت مبنی بر "بنزنین نزنیم" خیلی بهتر از راهبندان بود. شاید حتی یک هفته. همه با دوچرخه و حمل و نقل عمومی می رفتیم.