ویس و رامین
سه شنبه, ۱۶ شهریور ۱۴۰۰، ۱۰:۰۱ ب.ظ
توی نکبت این روزها، ویس و رامین میخونم. اینم از اون کتابهاییه که قبلا زخمیش کردم ولی تمومش نه. فخرالدین اسعد گرگانی با اون ذهن خلاقش در توصیفات عشق بازی و خیانت، باید نویسنده سریال های اونجوری میشد. ولی سوای شوخی، زبان شاعر گیراست و آدم میل میکنه به تعقیب داستان.
عمر گرانبارت رو جای پرداختن به استفراغ ذهن و خلاقیت این و اون، به خودشناسی و خویشتن پروری صرف کن.
روی قبر کسی بنویسند کتابخوان قهاری بود، بهتره؟ یا قلبی پر از عشق با خودت زیر خاک ببری؟