اندر احوالات بنگ بنگ

در تمام زندگی برای پسرداییم گریه نکردم.چون اولا که خیلی با ما فرق داشت و خیلی بچه تهرون بود و خیلی طول میکشید که همو ببینیم‌.تنها دورانی که سیر دیدمش زمانی بود که زنداییم قهر کرده بود و دایی آورده بودش خونه مامانی و اون چند ماه شد تموممممممم خاطرات من از بچگیم.

حالا جزییاتش بماند که چه 

ولی میتونم بفهمم که من ۵ ساله بودم و او ۶ یعنی چه.

اینو من نمیفهمم.

سلولهام دارن میفهمند.

فکر کنم سه سال میشه ندیدمش.

نمیدونم کجاست.شنیدم رشت ،قهوه،ISP،بیمه ... نمیدونم.

ولی .

کاش میشد عکسهامو بذارم ولی شما همون kill bill رو تصور کنید.

+ عاقا ببخشید از مغز شما مطلب کش رفتیم مهندس.